اول کاری عرض کنم خدمتتان که «عصاکش» حرف بدی نیست! در قدیمالایام به کسانی میگفتند که دست مرشدهای نابینا را میگرفتند و به این ور و آن ور میبردند. البته به مرشدهای مداحی و روضهخوانهای روشندل میگفتند: «اَعما» یعنی کور. حتی بعضی از روشندلان مداح با همین صفت شناخته میشدند. مثلاً به مرشدنصرالله والی، پدرِ بزرگمرد جهاد و فداکاری این سرزمین، مرحوم «حاج عبدالله والی» میگفتند: «مرشدنصرالله اعما» یا به پدرِ خود من، لقب «آشیخ حسین اعما» داده بودند.